အသက္အရြယ္ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ် သက္ႀကီးရြယ္အိုဘုိးဘြားမ်ားရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းမ်ားက ခ်ိဳ႕ယြင္းလာတတ္ပါတယ္။ အရိုးမ်ားမွစၿပီး ကိုယ္တြင္းအဂၤါမ်ားထိေအာင္ ထိခိုက္လြယ္ နာမက်န္း ျဖစ္လြယ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစာအာဟာရမ်ားကို ေကာင္းမြန္ျပည့္၀စြာမစားသံုးပါက နာတာရွည္ေရာဂါအျပင္ ဗီတာမင္ႏွင့္သတၱဳဓာတ္မလံုေလာက္ဘဲ ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားျဖစ္ပြားတတ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူမ်ားအျဖစ္မ်ားတာကေတာ့ အရိုးတြင္း သိပ္သည္းဆမ်ားေလ်ာ့နည္းတဲ့ အရိုးပါးအရိုးပြေရာဂါ (Osteoporosis) ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားတြင္အျဖစ္မ်ားၿပီး တင္ပဆံုရိုး၊ ေျခေထာက္ႏွင့္ ခါးဆစ္တို႔တြင္ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဓိကျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ကယ္လ္ဆီယမ္ဓာတ္ ခ်ိဳ႕တဲ့ၿပီး ဗီတာမင္ဒီႏွင့္ဖလိုရိုက္ဓာတ္မ်ား မလံုေလာက္တာေၾကာင့္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ႀကီးသူမ်ားက ကယ္လ္ဆီယမ္ဓာတ္ျပည့္၀ေသာ ႏို႔ႏွင့္ႏို႔ထြက္ပစၥည္းမ်ား၊ ေဆာ္လမြန္ငါးမ်ား စသည္တို႔ကို စားသံုးေပးသင့္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အသက္ႀကီးသူမ်ားတြင္ အျဖစ္မ်ားတဲ့ေရာဂါကေတာ့ ၀မ္းခ်ဳပ္ျခင္းျဖစ္တာမို႔ ၀မ္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ကာကြယ္ႏိုင္ရန္အမွ်င္ဓာတ္ပါ၀င္တဲ့ ဂ်ံဳ၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ား၊ ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔အား စားသံုးေပးသင့္ပါတယ္။ သြားက်န္းမာေရးကိုလည္း ဂရုစိုက္ေပးဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ႏူးညံ့တဲ႔အစားအစာေတြကို အသားေပးၿပီး စားသံုးသင့္ပါတယ္။ သြားဆရာ၀န္ဆီကိုလည္း သြားေရာက္ျပသၿပီး ေဆးကုသမႈမွန္မွန္ခံယူသင့္ပါတယ္။ ေရကလည္း ခႏၶာကိုယ္အတြက္ အဓိကလုပ္ငန္းေဆာင္ရာမွာ အေထာက္အပံ႔ေပးတာေၾကာင့္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ပါတယ္။ အသက္ႀကီးလာလွ်င္ ေမ့ေလ်ာလာတတ္ၿပီး ေရေသာက္ဖို႔ေမ့ေနတာေၾကာင့္ အသက္အရြယ္ႀကီးသူမ်ားကို ေရေသာက္ရန္မေမ့ဖို႔သတိေပးသင့္ပါတယ္။ ေနာက္သတိထားရမယ့္အခ်က္ကေတာ့ အသက္ႀကီးအရြယ္ႀကီးလာရင္ ဆိုဒီယမ္(ဆားဓာတ္)ကို ေလ်ာ့စားသင့္ပါတယ္။ ဆားဓာတ္က ခႏၶာကိုယ္အတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ပင္မယ့္ အလြန္အကၽြံစားသံုးမိရင္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္တိုးျခင္းႏွင့္ ႏွလံုးေရာဂါမ်ားျဖစ္ပြားတတ္တာေၾကာင့္ သဘာ၀အတိုင္း ဆားဓာတ္အသင့္အတင့္ ပါ၀င္တဲ့ အသား၊ ဥအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ႏို႔ တို႔ကိုစားသံုးသင့္ပါတယ္။ ေနာက္သတိထားရမယ့္ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္ကေတာ့ အသက္အရြယ္ႀကီးသူမ်ားက အထီးက်န္တတ္ၾကမႈကိုခံစားရတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘိုးဘြားမ်ားထမင္းစားခ်ိန္မွာ သားသမီးေျမးမ်ားႏွင့္အတူတူေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြင္ရြင္စြာစကားေျပာစားေသာက္ရင္ ပိုၿပီးစား၀င္တတ္တာကို သတိျပဳသင့္ပါတယ္။
